چه پر کار شده این روزها شیخ بیسواد. سوژه اخبار ویژه. پای ثابت ستون های حاشیه ای. در هر روزنامه. انگار دارد جور کم کاری های مهندس را می کشد؛ چه جور هم و با چه سرعتی و دقت فدای سرعت و احتمال تصادف و تعرض، هر آن! و جملات قصار، بی هیچ وقفه ای و آن به آن و جلوتر بودن از زمان و عدم خستگی. دم به دم مصاحبه با خانواده زندانیان. گله به گله دیدار با هر کی و عمدتا با اغیار و هر کی، هر کی و بعضا خر تو خر! یک آن آرام نداشتن. معرکه گرفتن دم پیری. نوعی بی قراری. بی رحمی به خبرنگاران که کدام خبر شیخ و یا کدام سخنش را پوشش دهند و از آن بدتر؛ بی انصافی در حق طنزپردازان. از فرط سوژه سازی و بلاتکلیفی این جماعت. کدام را بپرورانند، کدام بماند و دل سوزی طنازان نسبت به آن سوژه ای که متاثر از کمبود وقت، مورد غفلت شان واقع می شود و چقدر هم سوژه بکر و یکی از یکی، بهتر و چقدر هم زیاد و نو به نو و احساس نیاز به یک جدول زمان بندی شده. مصاحبه ها روزهای فرد و جملات قصار روزهای زوج و تلاش شبانه روز برای جبران شکست از آرای باطله. اجرای طرح زوج و فرد درباره شیخ و هفته ای یک روز استراحت، یک روز آموزش زبان عربی، یک روز مصاحبه، یک روز سخنرانی، ? روز ذهنیت مقاصد شوم و یک روز هم تمرین انشای فارسی. منظم و دقیق. با حوصله و نه همچین عجول و باری به هر جهت و همه بار را خود به تنهایی بلند کردن و به دیگر سران فتنه مجال ندادن و تک خوری کردن و همه سوتی ها را خود به تنهایی دادن و ترحم به جامعه خبرنگاران. به ویژه در آستانه نمایشگاه مطبوعات و تداعی آن سالی که گذشت. پارسال و در چنین ایامی و قال گذاشتن کروبی توسط مهندس و خاتمی و نامردی کردن این ? در حق شیخ… شیخ! برو نمایشگاه مطبوعات، ما هم پشت بند تو می آییم! و حضور شیخ بر سر قرار و نیامدن آن ? نالوطی. نامردی در حق شیخ. کمافی السابق و استقبال مردم از شیخ در نمایشگاه و با چه هجومی. بیشتر شبیه هجمه. اصلا حمله و چقدر مشتاق. داغ. برای از نزدیک دیدن کروبی. لابد به قصد قربت و کمی هم تنبیه و اندکی فشار و بعد الفرار! و در سالگرد همین استقبال، سخن گفتن از حج و انگشت در دهان ماندن احمدی نژاد و پاسداری از مشروطیت و ابوذر زمان و این همه فقط در عرض ? روز و پیشی گرفتن از زمان در بیان. نوعی عجله یا شاید هم افسار گسیختگی و هر چه هست در همین مایه ها و علاقه مفرط به دیده شدن و گفتن و چند سخن:

?- ما منتظر استقبالی باشکوهتر از نمایشگاه مطبوعات پارسال از شیخ بیسواد هستیم.

?- از شیخ می خواهیم با پذیرفتن یک بسته پیشنهادی که به زودی تقدیم وی می شود با این حقیر وارد یک تقسیم کار شده، روزهای زوج، او سخن بگوید و روزهای فرد، من روزخندش را بنویسم. اینطوری که کروبی دارد بی محابا سخن می گوید، خیلی از جملات ایشان از دست من درمی رود و چه کم سعادت می شوم من!

?- کروبی اخیرا خود را پاسدار مشروطیت خوانده. شاید منظور کروبی از پاسداری برای مشروطیت، پاس داشتن فتنه گرانی است که در سال ?? مشروط شدند و بعد از ? دی، کلا از کشتی انقلاب اخراج شدند. شاید هم کلا بدون منظور حرف زده!

قطعه26

 نوشته شده توسط مجید در پنج شنبه 89/8/6 و ساعت 10:9 صبح | نظرات دیگران()